Waarom ben ik mediator geworden?
Afgelopen dagen heb ik een training gevolg ; Narratieve mediation. De training was enorm leerzaam en interessant. Waarbij ik weer veel tips en tools heb gekregen om mensen nog beter te begeleiden tijdens scheiding.
Tijdens de training stelde de trainer de vraag waarom ben je mediator/ondernemer geworden? Wat is je drijfveer, en waar spreekt dat uit.
De reden dat ik mediator ben geworden
Ongeveer 7 jaar geleden heb ik een ongeluk gehad, waardoor ik een jaar niet kon lopen. In dat jaar had ik natuurlijk voldoende tijd om na te denken over wat ik wilde gaan doen als ik beter was.
Ik lag in de woonkamer op een bed, toen ik heel veel herrie bij de buren hoorde. Schreeuwen, vloeken en zelfs de meubels vlogen door de kamer. Ze lagen in scheiding. Op een dag kwamen de kinderen helemaal overstuur naar mij toe, ze waren bang en wilde even “schuilen” Dat moment raakte mij enorm, hoe kunnen ouders zo ver in hun emotie’s zitten dat ze alle normen en waarden die ze kinderen willen meegeven even vergeten. Ik dacht dat moet toch anders kunnen? Omdat ik tijd genoeg had heb ik toen online heel veel gelezen over scheiding en kinderen en ben een opleiding tot MFN familie mediator begonnen. En kort daarna gestart als ondernemer.
Ik geloof echt in de meerwaarde van mediation voor ouders. Vaak is door een conflict de communicatie verslechterd, maar dit zegt niks over hoe de persoon als ouder is; dit doet de situatie. Als mediator kan ik mensen uitleggen hoe dit werkt en helpen erkenning en begrip voor elkaar te krijgen. Om zo de basis van het ouderschap na scheiding te leggen.
De stem van het kind ; Kindbehartiger
Omdat ik ook kindbehartiger ben, spreek ik ook vaak kinderen. Om dit laagdrempelig te houden ga ik vaak met ze knutselen. We maken dan een gedachten doosje of huisje. Hier kunnen ze hun gedachten instoppen die ze soms moeilijk vinden om te delen, maar waarvan het wel belangrijk is dat ze het uiten.
En door ze een stem te geven tijdens het proces van scheiding, erken je dat het voor hun ook moeilijk is en verdrietig. Dat is belangrijk voor hun verwerkingsproces.
En op het moment dat ouders de deur uitlopen, met een goed ouderschapsplan en convenant met een eerlijke financiële afwikkeling waar ze beiden achter staan denk ik : “wat heb ik toch een mooi beroep”! Dit is de reden dat ik mediator geworden ben!.
